In deze dagboekserie komen collega's aan het woord. Dit keer is dat programmamanager Marjolein: “De middag begint met een overleg met onderzoekers die samen een grote subsidieaanvraag schrijven om betere ziektemodellen te ontwikkelen zodat medicijnen sneller bij de patiënt komen. Dat is natuurlijk waar je al het onderzoek voor doet.”  

Het UMC Utrecht heeft zes speerpunten. Dat zijn de gebieden waarin we uitblinken als het gaat om zorg, onderzoek en onderwijs. Marjolein Sneeboer is programmamanager bij het speerpunt Brain, ook wel bekend als het UMC Utrecht Hersencentrum'. Binnen dit programma vindt onderzoek plaats naar de werking van ons brein, en naar wat er misgaat bij hersenziekten. Het speerpunt vormt daarnaast een netwerk voor alle hersenonderzoekers van het UMC Utrecht. Marjolein coördineert het programma en regelt allerlei zaken hieromheen, zoals het organiseren van een onderzoeksdag. En zijn er nog collega’s nodig met specifieke kennis voor een bepaald onderzoek? Dan kan zij die ongetwijfeld naar de juiste mensen verwijzen. "Als programmamanager van een speerpunt ben je een echte spin in het web".   

Maandag - Overleg 

“De dag begint al vroeg; om 6.15 uur is mijn zoontje van twee jaar wakker. Om 9 uur hebben we pas een afspraak bij het consultatiebureau, dus we kunnen rustig aan doen. Voor die tijd werk ik alvast wat mailtjes weg. Na het bezoek aan het consultatiebureau fiets ik met een leuk podcast naar mijn werk. Als eerste beantwoord ik nog enkele e-mails en maak een lijst met wat ik deze week nog moet doen. Omdat mijn werkzaamheden als programmanager zo uiteenlopen, geeft deze lijst mij houvast.  

Om 11 uur heb ik overleg met de andere vijf speerpunten en de decaan, Arno Hoes. Hij is het hoofd van de faculteit Geneeskunde en vicevoorzitter van de Raad van Bestuur van het UMC Utrecht. Omdat een aantal collega’s vanuit huis deelneemt aan het overleg, ben ik er iets eerder om te controleren of de webcam het doet. Gelukkig lijkt alles goed te werken. Tijdens het overleg bespreken we onderzoeksgerelateerde onderwerpen die voor het hele ziekenhuis belangrijk zijn, zoals de uitdagingen waarmee de wetenschap en gezondheidzorg te maken hebben. Deze keer bespreken we de stand van zaken van de besteding van geld dat we van de overheid krijgen, waarmee we nieuwe onderzoekers kunnen aannemen. 

Korte lijntjes 

Naast mijn rol als programmamanager ben ik ook betrokken bij de coördinatie van een Nationaal Groeifondsproject. Het Nationaal Groeifonds is een plan van de overheid om tussen 2021 en 2025 een bedrag van 20 miljard euro te investeren in projecten die goed zijn voor de economie en vooruitgang. In dat project willen we ervoor zorgen dat de medicatie die in het laboratorium is getest uiteindelijk ook bij de patiënt terechtkomt. Het huidige probleem is dat sommige nieuwe medicijnen, die zijn ontwikkeld in het laboratorium, niet blijken te werken in de mensen, puur om dat de gebruikte modellen in het lab te veel afwijken van de menselijke situatie. Daarom willen we nieuwe modellen gaan ontwikkelen om medicatie te testen, zodat die nieuwe medicatie uiteindelijk wel bij de patiënt terechtkomt en ook daadwerkelijk werken. Want daar doe je het uiteindelijk allemaal voor; je wilt de patiënt helpen. Ik praat een aantal onderzoekers van andere universiteiten en ziekenhuizen bij over de stand van zaken van ons project. 

Na de lunch loopt een van de onderzoekers mijn kantoor binnen. Ze wil meer weten over het aanvragen van een beurs voor haar onderzoek: Wanneer moet ze de beurs aanvragen? Bij wie moet ze het formulier inleveren? Wanneer is de selectie? Omdat het aanvragen van deze beurs niet via de speerpunten gaat, weet ik daar helaas niets van. Maar toevallig heb ik zo mijn maandelijkse overleg met de secretaris van de afdeling Hersenen en zal dit voor haar navragen. Kleine moeite, toch? Omdat het speerpunt Brain nauw verbonden is met de divisie Hersenen, is het belangrijk om goed op de hoogte te blijven van lopende zaken. Zo weten we elkaar makkelijk te vinden als er vragen zijn en kunnen we snel schakelen als dat nodig is.  

Kickboksen  

Aan het eind van de middag is het tijd om praktische zaken te regelen. Doordat we tijdelijk geen secretaresse hebben, beantwoord ik nu ook alle mailtjes die in de mailbox van ons onderzoeksprogramma binnenkomen. Ook moet ik nog de catering voor een lezing van volgende week regelen én de aanmeldingen voor onze jaarlijkse onderzoeksdag in het systeem bijhouden. Net voordat ik naar huis wil gaan, bedenk ik mij dat ik de agenda voor het overleg van aankomende donderdag nog moet versturen. Op de valreep van mijn werkdag gaat deze er nog uit. Als ik naar huis fiets komen mijn vriend en zoontje mij al tegemoet op de fiets. We fietsen gezellig samen naar huis. Zodra mijn zoontje in bed ligt, ga ik nog even naar de sportschool. Lekker mijn hoofd leegmaken tijdens het kickboksen.”  

Dinsdag - Subsidie 

“Na een fijne zonnige fietstocht kom ik aan op werk. Terwijl ik mijn kop thee drink, neem ik de agenda voor het overleg van 9.30 uur alvast door. Dit is een overleg met de programmamanagers van de andere vijf speerpunten en dit half jaar ben ik voorzitter. We bespreken de binnengekomen aanvragen voor een interne subsidie. Sluiten de aanvragen aan bij de focus van onze speerpunten? En is voor iedere aanvraag ook het juiste speerpunt aangevinkt? Zo kijken wij bijvoorbeeld naar alle aanvragen die over hersenberoertes gaan. Soms komt het ook voor dat een ziektebeeld bij meerdere speerpunten past. In zo'n geval beoordelen we samen de aanvraag. Na deze selectie gaat een aantal aanvragen door naar de volgende ronde, daarna wordt pas bekend welke onderzoekers uiteindelijk geld krijgen om hun onderzoek uit te voeren. Het maakt mij altijd trots om te zien hoeveel getalenteerde onderzoekers wij hebben.  

Botanische tuinen 

Vandaag eet ik niet achter mijn bureau, maar grijp ik mijn kans om een rondje te wandelen in de Botanische tuinen. Even de benen strekken na een ochtend achter het beeldscherm. Ik kom een collega tegen en we raken aan de praat. Altijd gezellig! Hierna heb ik een bespreking in het Bestuursgebouw met een medewerker van Utrecht Holdings. We bespreken welke organisaties, bij voorkeur farmaceuten, we kunnen benaderen voor een financiële bijdrage aan ons groeifondsproject. Met een aantal nieuwe ideeën op zak wandel ik terug naar het UMC Utrecht. Aan het eind van de middag stel ik samen met mijn collega de financiële verantwoording van 2022 voor speerpunt Brain op. Alle uitgaven verdelen we over categorieën, zoals netwerkactiviteiten, onderwijs en sponsoring. Ook nemen we de begroting voor de komende jaren door, zodat we niet te veel geld uitgeven. Ik werk de laatste e-mails weg en dan zit de werkdag erop.”    

Woensdag – Secretariële zaken 

“Vandaag waait het hard, dus ga ik met de elektrische fiets naar het werk. ’s Woensdag begin ik altijd vroeg, zodat ik op tijd weg kan om mijn zoontje op te halen bij de opvang. Zoals elke ochtend start ik met het beantwoorden van e-mails. Ook vraag ik advies aan onze wetenschapsvoorlichter over een aanvraag om te filmen in het UMC Utrecht. Daarna maak ik een verslag van het overleg van afgelopen maandag. Dit is een van mijn minst favoriete bezigheden, maar wel noodzakelijk om te doen. Na een paar korte overleggen is het ineens alweer 12 uur. Tijd voor secretariële zaken. Ik moet nog een hotel regelen voor een gastspreker, die een lezing komt geven op ons maandelijks seminar.  Het doel is om kennis over bepaalde ziektes en technologieën met elkaar te delen, om zo van elkaar te leren en nieuwe samenwerkingen te stimuleren.  Hierna beantwoord ik wat mailtjes, controleer en verstuur reiskostendeclaraties van sprekers en werk het overzicht van de PhD studenten bij die zijn aangesloten bij ons speerpunt.  

Gentherapie 

Na de lunch heb ik mijn wekelijkse bespreking met de voorzitter en wetenschapsvoorlichter van het speerpunt. We bespreken alle lopende zaken, waaronder de financiën. Daarna heb ik een kort overleg met collega’s die onderzoek doen naar het repareren van fouten in het DNA om ziektes te genezen of te vertragen. Dit is een van de thema's waarvoor het UMC Utrecht subsidie heeft gekregen vanuit de overheid. Het geld is bedoeld om nieuwe medewerkers aan te nemen met specifieke kennis, die nodig is voor het onderzoek. Ik bespreek met de onderzoekers welke kennis zij nog missen bij hun onderzoek. Dan kunnen we daar vacatures voor uitzetten. Na het beantwoorden van de laatste e-mails, pak ik snel mijn spullen om naar het kinderdagverblijf te fietsen. Mijn vriend heeft nachtdienst, dus ik eet vanavond samen met mijn zoontje.”   

Donderdag - BrainawART 

“Onderweg naar mijn werk op de fiets bel ik met een goede vriendin. We hebben allebei kleine kinderen, dus bijpraten doen we tegenwoordig als we allebei naar ons werk reizen. Ik begin de dag rustig met het doornemen van alle mail en het plannen van afspraken. Daarna verwerk ik de aanmeldingen voor onze jaarlijkse onderzoeksdag en nominaties voor een nieuwe prijs. Tijdens onze jaarlijkse onderzoeksdag reiken we dit jaar voor het eerst de Brain awART uit. Onze onderzoekers maken altijd mooie plaatjes en objecten tijdens hun onderzoek. Dit varieert van schilderijen tot 3d-filmpjes om zo ook de creatieve kant van hersenen te laten zien. Tijdens de onderzoeksdag stellen we de inzendingen tentoon en reiken we een prijs uit aan degene die zijn onderzoek op de meeste originele manier presenteert. 

Onderzoekswebsite 

Aan het eind van de ochtend heb ik een korte bespreking over de nieuwe onderzoekswebsite. Deze website is bedoeld om te laten zien wat voor een onderzoek we hier allemaal doen. We zijn de website aan het vernieuwen en bespreken hoe we dit het beste kunnen aanpakken. Welke informatie moet op de website komen, en hoe kunnen we dat op een aantrekkelijk manier laten zien? Kunnen we overweg met de huidige indeling van de website en de bouwblokken? Ook kijken we naar de planning. We zijn goed op weg!  

Escaperoom 

Tijdens mijn lunch bereid ik de vergadering van vanmiddag voor. Vier keer per jaar hebben we als onderzoeksprogramma een vergadering met het kernteam en de advisory board. Dat is een groep mensen die een belangrijke rol speelt in de onderzoeksthema’s van het speerpunt. Gezamenlijk bepalen we ieder jaar waar we als speerpunt aandacht aan willen besteden en hoe ver we daar al mee zijn. Ook praten we elkaar bij over wat er leeft op de werkvloer en wat wel of juist niet goed werkt. In plaats van onze onderzoekers via lezingen te informeren over verschillende onderzoeken willen we volgend jaar een keer iets nieuws proberen. Zo ontstaat het idee voor een netwerkevenement en gaan we een workshop geven over technieken die we veel gebruiken in het laboratorium. En om ontwikkelingsstoornissen onder de aandacht te brengen gaan we een soort escaperoom maken. Door over dit thema vragen te beantwoorden, kunnen de medewerkers uit de kamer ‘ontsnappen’. Allemaal ontzettend leuke ideeën. Vol energie kom ik uit de bespreking. Het belooft weer een leuk activiteitenjaar te worden!

Gedag zeggen 

Aan het eind van de middag ben ik nog net op tijd om een oud-collega gedag te zeggen. Ze werkt bij een onderzoeksinstituut in Lyon en is tijdelijk in Nederland. We hebben in dezelfde onderzoeksgroep gewerkt en het fijn om te horen dat het goed met haar gaat. Hierna ga ik samen met twee collega’s naar een afscheidsborrel van een collega van een andere afdeling. We hebben veel met haar samengewerkt en willen haar bedanken voor haar inzet. Hierna ga ik snel naar huis, zodat ik op tijd ben voor het avondeten. Ik moet nog iets doen voor mijn werk, dus dat maak ik na het eten wel af. En daarna begint mijn weekend, want vrijdag is mijn dag met mijn zoontje!”